بین دخترای کلاسمون جنگ داخلیه هر روز یه کدومشون میاد میشینه ور دل من غیبت بقیه رو میکنه دعواهاشونم عالیه میگه فلانی از کار بقل دستیم بیشتر از من تعریف کرد منم دیگه طاقتم تموم شده :| کسخلا آدم میمونه چجوری همدردی کنه دلداریشون بده
یه روز ولی با لبخند زل میزنم تو چشای همشون میگم به تخمم